Missie

AVERROES vzw wilt permanente aandacht hebben voor het genereren en binden van verschillende uitingen in functie van een verdraagzame, gelijkwaardige en rechtvaardige maatschappij.

Daarnaast wil Averroes vzw samen met/vanuit bestaande receptieve diversiteitsvisies/kaders tot een Multi – culturele – en etnische kijk komen die meer vorm kan geven aan de identiteitsbeleving binnen de hedendaagse contextuele bepalingen.

Visie

De vereniging is een activerend en counselend orgaan met betrekking tot maatschappelijke thema’s.

De vereniging fungeert binnen verschillende maatschappelijke sectoren: cultuur, welzijn, jeugd en sport

Historie / Ontstaan

Averroes vzw (en haar deelwerkingen) zijn de trekkers van de nieuwe invulling. De nieuwe invulling is in de eerste plaats gericht op de buurtjongeren, die een nijpend tekort ervaren op  het gebied van zinvolle vrijetijdsbesteding in de buurt. Averroes legde dan ook een voortraject af met  de buurtjongeren en ging op zoek naar hun signalen en noden. 

Maar eerst wat geschiedenis: de ervaring in het jeugdwelzijnswerk van Averroes begint al vroeg in de  jaren ’90. 

Verzuilde jeugdbewegingen waar ‘migrantenkinderen’ niet welkom waren tot het integratiemodel  vanuit de lokale overheid dat geen antwoord bood op de verschillende vragen, verwachtingen en  noden voor de jongeren van de Brugse Poort. De eerste zelforganisaties ontstaan, zo zie je een hele  beweging in het Gentse, en dus ook in de Brugse Poort. Begin jaren ’90 ontstaat de Rifboys, in het  begin een heel categoriale jeugdwelzijnswerking met alleen Marokkaanse jongeren van de wijk, na  verloop van tijd vinden ook jongeren met andere achtergronden hun weg naar de Rifboys. 

Het hoofddoel was om zoveel mogelijk eigenaarschap te geven aan de jongeren zelf, opdat zij hun  skills ten volle kunnen ontplooien. Een aantal jongeren uit de wijk worden opgenomen in het  vrijwilligersteam, bestuur en 2-tal jongeren krijgen een parttime contract aangeboden. 

De jongeren zelf verzorgden de instuifmomenten, organiseerden uitwisselingen met andere  jeugdwerkingen op Europees vlak en stonden in voor allerlei activiteiten, zowel in als buiten het  jeugdhuis. Een ervaring waarin je als jongere uit de Brugse Poort enorm veel ruimte en middelen  kreeg om alle skills ten volle te ontwikkelen. 

Naast onze instuifwerking probeerden wij ook op sportief vlak de jongeren te triggeren door een  zaalvoetbalclub uit de grond te stampen. Ook maakten we thema’s als racisme en wat het met je  doet bespreekbaar door bijvoorbeeld een spreker uit te nodigen of uitwisselingen te organiseren met  de rijkswacht (toen bestonden die nog) of politie, om elkaar beter te leren kennen en van elkaar te  leren. We vonden dat de wereld groter was dan de Brugse Poort en organiseerden uitwisselingen  met andere, wittere, jeugdwerkingen zoals de Chiro, Kadanz uit Aalter, een internationale  uitwisseling met een Griekse jeugdwerking waar we enkele dagen op bezoek mochten gaan. Ik hoef  jullie niet uit te leggen dat het geweldige tijden waren.  

Wij hadden een opendeuren beleid, vanaf het ogenblik dat de jeugdwerkers in het gebouw waren  stonden de deuren ook open voor iedereen. Zo had je vaak een aantal jongeren die werkloos waren  of niet naar school gingen om allerlei redenen en die ’s morgens langskwamen om een pot koffie en  vooral een goeie babbel. We wisten heel wat over de jongeren hun emoties, problemen en  verlangens, als team boden we de jongeren hierin ondersteuning. 

 

Door onze roots en verankering in de wijk, was de connectie met de ouders en de buurt zeer sterk.  We gingen regelmatig de straat op, want daar kwam je ook veel mensen tegen die nieuwsgierig  waren naar wat we allemaal deden. Iets wat toen intuïtief gebeurde en nu sterk verankerd is in het  Gents jeugdwelzijnswerk: outreachend werken, trajectbegeleiding, eigenaarschap, empowerment  etc. 

Naast onze passie hebben we ook een missie, namelijk een sterk bottum-up benadering van het  jeugdwelzijnswerk, waarin we beroep doen op de dynamieken en sterktes van de wijk zelf en we  eigenaarschap willen geven aan de jongeren zelf, ruimte creëren en middelen ter beschikking stellen  opdat zij hun skills ten volle kunnen ontplooien.

Tot vandaag draait onze organisatie volledig op de goodwill van meer dan 100 vrijwilligers die zich  dagelijks/wekelijks inzetten voor Averroes. Alle kosten die bij onze werking komt kijken worden dan  ook gedragen door vrijwilligers. 

De vrijgekomen ruimte in het Pierkespark komt dus op een uitgelezen moment en is dé kans om een  antwoord te bieden op volgende vraagstelling:
“Hoe gaan we om met de vele opportuniteiten en  uitdagingen waar de jongeren van de Brugse Poort, die zelf vaak in maatschappelijk kwetsbare  posities leven, ons voor stellen?”